die dood van ‘n digter

in ‘n kamer in nagoya

in ‘n besonders raserige wyk

(waar hy jare lank engels onderrig het)

het ‘n onbekende afrikaanse digter

(onverwags)

in ‘n laatnag-oomblik

van sombere stilte

in die arms van ‘n onsen geisja beswyk

soos die ink in sy ongeskrewe outobiografie

het hy na ‘n verloop van veertig jaar

eenvoudig (uit sy menswees) verdamp …

ek het onsigbaar geword!

so het hy op die vooraand van sy laaste reis

- ten aanskoue van ‘n paar muskiete op sy badkamerspieël –

gejuig!

Eureka

?

dalk het hy nooit vantevore ‘n gedig neergepen het nie

tot vandag toe is sy gedigte onopspoorbaar

aan ‘n tydlose gehoor getuig

daarvan kan die stom sterre oor die stille oseaan

maar die digwerk in sy kop was altyd daar

naskrif